“Αυτοί που λένε πως τα ξέρουν όλα, ενοχλούν εμάς που τα ξέρουμε!…”

“Those they say they know everything, annoy us who do!…”
(“Αυτοί που λένε πως τα ξέρουν όλα, ενοχλούν εμάς που τα ξέρουμε!…”)
Το χιουμοριστικό – περιθωριακό αυτό “απόφθεγμα” της δεκαετίας (για μένα) του 1980 μου έρχεται στο μυαλό κάποιες φορές τελευταία, όταν αδυνατούμε σαν Ελληνες να συμφωνήσουμε στο τι και ποιοι φταίνε και χρεοκοπήσαμε, και πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε μια νέα αρχή!
Βέβαια, η “αληθεια” είναι υποκειμενική, αλλά, όταν δεν υπάρχει ειλικρινής ανταλλαγή επιχειρημάτων και απόψεων, αυτό δείχνει το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο μιας Κοινωνίας. Λέω, μήπως ο “μέσος Ελληνας” αδυνατεί πραγματικά (και όχι γιατί δεν θέλει) να προσαρμοσθεί, και να τηρήσει, τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Οπότε η ανάγκη για “Παιδεία” αναδεικνύεται σε πρωταρχικό σκοπό;
Οπως και η αναγκη για Κοινοβουλευτική εκπροσώπηση αυθεντικού αστικοφιλεύθερου κόμματος;

ΠΑΙΔΕΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!

Εγραψα πιο πάνω για την “αλήθεια του καθενός”, οι αρχαίοι Ελληνες έλεγαν “ου με πείσεις καν με πείσεις”. Το αρχικό αγγλικό μου έδινε και μου δίνει την εντύπωση του εξυπνακισμού που ευδοκιμεί τελευταία στην Ελλάδα, αν και η μεγάλη ανάγκη για τη Χώρα είναι να δουλέψουμε!… Η Ανάπτυξη δεν θα έλθει ως μάννα εξ ουρανού!…