Γιάννης Πλούταρχος – Ανταμο! Πήρα τον καινούριο δίσκο του Γιάννη Πλούταρχου με τον Ανταμό, σε παλιά ιταλικά τραγούδια. Μου άρεσε. Και σκέφθηκα: Ο Πλούταρχος, άξιος στη δουλειά-του, σεμνός, πραγματικός επαγγελματίας! Θυμήθηκα, πως όταν ήλθε στη Ρόδο, τραγούδησε στο Εθνικό Στάδιο, διασκέδασαν και ευχαριστήθηκαν οι φίλοι-του, δεν ενόχλησε τους περιοίκους, κανένα!… Και επαναλαμβάνω: Από πού και ως πού, δεχόμαστε το ισοπεδωτικό “όλοι φταίμε” ή “όλοι ίδιοι είναι”; Μια τέτοια αντιμετώπιση, αδικεί τους καλύτερους! Ο Σαββόπουλος, αν δεν κάνω λάθος, είχε μιλήσει για “Έλληνες” και “κωλοέλληνες” στο παρελθόν. Πρέπει να επιλέξουμε ξεκάθαρα με ποιους και σαν ποιους θέλουμε να είμαστε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι…
"Ολοι φταίμε", κάτι σαν το προπατορικό αμάρτημα! Το οποίο απαλείφεται με τη … βάφτιση!… Ελπίζω να μη παρερμηνεύομαι… Ή, για καλό και για κακό, η συλλογική ευθύνη είναι ιδεολόγημα ολοκληρωτικών θεωριών της μίας και μοναδικής αλήθειας!…