1. Εδειξε ατολμία για να προχωρήσει στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, φοβήθηκε το “πολιτικό κόστος” και προτίμησε την παλινωδία της “ήπιας προσαρμογής”. Μόνο που δεν προέβλεψε την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση…
2. Εγκατέλειψε την ιδεολογική αντιπαράθεση, δεν έδωσε ιδεολογικούς αγώνες για την προώθηση φιλελεύθερων ιδεών, για μια Ανοικτή Κοινωνία Ελευθερίας, για να εκφράσει την αστικοφιλελεύθερη μερίδα της Κοινωνίας.
3. Εδειξε πανικό και φοβία, μπροστά στη λασπολογία για ανύπαρκτα σκάνδαλα. Αντί να επιδειχθεί αλληλεγγύη προς τα συκοφαντούμενα στελέχη-της, τα θυσίαζε, με την ελπίδα να καθησυχάσει τους … λασπολόγους! (Ακόμη και για το σκάνδαλο της Siemens, βρέθηκε σε θέση αδυναμίας!)