“Ρεπουμπικανική Ελευθερία – Φίλιπ Πέτιτ
“… το νόημα της ελευθερίας δεν μπορεί να συνίσταται στην αποφυγή κάθε παρέμβασης στη ζωή-μας, αλλά στην αποφυγή περιστάσεων που καθιστούν κάποιον άλλο κυρίαρχο πάνω-της”.
…
“Ο κίνδυνος αυθαιρεσίας (από την απροσδιοριστία των αποφάσεων των οργάνων της σύγχρονης δημοκρατίας) δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί παρά με μια βελτιωμένη αντίληψη της δημοκρατίας ως “αμφισβητικής” (contestatory).”
…
Απαιτούνται θεσμοί που θα “δίνουν στους πολίτες τη δυνατότητα να ελέγχουν τις αποφάσεις των αντιπροσώπων-τους, εξαναγκάζοντάς-τους να δίνουν λόγο για τους σκοπούς που υιοθετούν και τα μέσα που μετέρχονται”.
…
“Ο ρεπουμπλικανισμός αντιλαμβάνεται τη σημασία της συλλογικής ζωής και των συλλογικών αποφάσεων ως προς την ελευθερία του ανθρώπου και του πολίτη, δεν υποτάσσει την ελευθερία του ατόμου στη συλλογικότητα”.
Κων. Παπαγεωργίου, “Από την ελευθερία της βούλησης στην ελευθερία του πολίτη”, (“Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” – Τέχνες & Γράμματα, 21/06/2009, σελ. 8)
