Οι Δυτικές Κοινωνίες (και οικονομίες) “δυσκολεύονται” γιατί ήδη, οι φτωχοί άνθρωποι της Ασίας, της Αφρκής, της Λατινικής αμερικής (ο λεγόμενος τριτος κόσμος) ζητά και αυτός στοιχειώδη βελτίωση των συνθηκών ζωής (και καταναλωτικά αγαθά!…) Η λύση δεν μπορεί να είναι η απομόνωση, ο ρατσισμός, τα φράγματα, οι συνοριακοί περιορισμοί, αλλά σε μια παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα, να υπάρχει ελευθερία δράσης, παραγωγής, διακίνησης, αξιοκρατίας!…
Το διακύβευμα στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης: Θα αφεθούν οι δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της αστικοφιλελεύθερης δημοκρατίας να παράξουν πλούτο προς όφελος της Κοινωνίας, ή θα επιτρέψουμε στο λαϊκισμό και στις "ιδεολογίες του μίσους και του φθόνου" να μας οδηγήοσυν στις εποχές του ολοκληρωτικού Κρατισμού;
"Το μόνο που έχουν να χάσουν οι απλοί Πολίτες από την μείωση του κράτους, είναι οι "προστάτες"-τους!